Non podo con todo, non.

Síntome a punto de reventar en calquera momento. Non podo co mundo a costas, non podo cos problemas de todos, non son de ferro. Todo o mundo se refuxia en min, e eu xa non podo máis, non podo solucionar todos os problemas que me rodean, non sei nin como afrontar a miña propia vida. Teño 24 anos e non sei porque a mala sorte se ensañou tanto conmigo....síntome tan nena para afrontar todo o que teño ó arredor que moitas veces o único que quero e facer un burato na terra e desaparecer.
Anhelo ter ilusión, alegría, ganas de vivir....añórote a ti mamá.